زمان سکس
زمان سکس
کشش جنسی پدیده ای ثابت و نا متغیر در انسان محسوب نمیگردد و این قابلیت تغییر وابسته به عواملی بس متعدد از جمله زمان میباشد. میل به انجام رابطه جنسی در طول دوره های مختلف رشد در ساعت خاص شبانه روز در نوسان میباشد . علت تغییر احتمال انجام رابطه جنسی در سنین مختلف رشدی را میتوان مربوط به ساعت بیولوژیکی بدن و فاکتورهای تاثیر گذار بر آن دانست .
به عنوان مثال :
در بیست سالگی : اوج کشش جنسی در دوران خوش جوانی ساعت سه بعد از ظهر میباشد . اگر چه فوران هورمون های جنسی زمینه ساز تمایل طولانی مدت جنسی بوده هر ساعتی از شبانه روز فرد مشتاق برقراری رابطه جنسی به نظر میرسد لیکن در حوالی ساعت سه بعد از ظهر این امر محتمل میباشد
در سی سالگی : اوج کشش جنسی در این ایام از زندگی ، ساعت هشت و نیم صبح میباشد . فرد تا اندازه ای از پرخوابی های صبحگاهی که پیشتر از این در سالهای پیشین و جوانتر خود تجربه میکرده فاصله گرفته است و زود تر از خواب بلند میشود نور آفتاب تستسترون را تشویق به ترشح کرده میل به انجام رابطه جنسی در این وقت از روز محتمل تر میگردد
در چهل سالگی : میل و کشش جنسی در این سنین از عمر بیشتر شب هنگام و حوالی ساعت ده و نیم میباشد. گویی امورات جاری روزانه انرژی میطلبد که زود به بستر رفتن و استراحت بیشتر کردن شرط انجام آن است از این رو انجام رابطه جنسی پیش از خواب محتمل تر میگردد
در پنجاه سالگی : مشغله های فکری – کاری در این دوره از زندگی بیشتر و سنگین تر به نظر میرسند از این رو وقت کافی برای انجام آن در روز موجود نمیباشد . از سویی انرژی انجام این مشغله از خواب شبانه بایستی تامین گردد که با نیم ساعت زودتر به بستر رفتن انجام پذیر میگردد . بدین ترتیب افراد پنچاه ساله ساعت ده و نیم شب بیشتر احتمال انجام رابطه جنسی برای آنها پیش بینی میگردد
در شصت سالگی : ساعت هشت شب بیش از سایر ساعات شبانه روز میل جنسی افراد متجلی شده و انجام رابطه جنسی را محتمل تر میگرداند.
در هفتاد سالگی : مشابه ایام شصت سالگی افراد هفتاد ساله نیز حوالی ساعت 8 شب است که تمایلات جنسی شدت گرفته انجام فرایند نزدیکی را به سبب میگردد
مبادا بیاندیشیم که ساعت اوج گرفتن تمایلات جنسی هم در مرد و هم در زن حتماً از الگویی ثابت پیروی میکند . عوامل محیطی چون شرایط کاری ، فرزند داری ، اشتغالات فکری ، استایل زندگی افراد از یک سو و فاکتورهای درونی چون تجارب شخصی و عادات رفتاری آنان سبب میگردد تا برای دسته ای از افراد انجام رابطه جنسی در صبح و برای گروه دیگر شب هنگام ارجحیت پیدا کند.
بنا بر تحقیقات انجام شده از آنجایی که ترشح تستسترون در مرد در هنگام صبح به بالاترین سطح خود در طول شبانه روز نزدیک میگردد و ساعت هفت صبح فعالیت هورمونهای جنسی 20 درصد افزایش و در ساعت 9 نزدیک به 50 درصد فزونی میبابد ، برخی مردان انجام رابطه جنسی در صبح را بیشتر مایلند لیکن الگوی میل جنسی دربرخی زنان شب هنگام را انتخاب میکند . در مورد علل احتمالی انتخاب ساعات آخرین روز برای زن میتوان به نقش آنان در زمینه انجام امور جاری خانه و فرزندان اشاره کرد که ساعات نهایی شب فرد از مسئولیت های وارده رها و نیازهای شخصی چون نیاز جنسی متجلی میگردد .ا ز سویی برای برخی زنان ساعات آخر و خلوت شبانه ، رمانتیک ارزیابی گشته و برقراری تماس عاطفی جنسی تکمیل کننده حس رمانس محسوب میگردد.
در نهایت باییستی خاطر نشان کرد که دسته ای از زنان که از مشکلی تحت عنوان :”ضعف تلقی بدنی ” یا ” بادی ایمیج مخدوش ” در رنج میباشند . نور روز دشمن درجه یک رابطه جنسی محسوب گشته برهنه شدن و هویدا شدن پستی و بلندی های گوشتی چیزی نیست که ایندسته از افراد خواهان آن بوده یا نسبت به آن بی تفاوت باشند . از این رو دسته زیادی از زنان ترجیح میدهند تا در تاریکی شب که امکان رویت کامل این نا همواری ها از جانب همسر کمتر مقدور میگردد مبادرت به انجام رابطه جنسی نمایند
برای برخی از زنان این مشکل ضعف اعتماد به نفس بدنی نیست که اشتیاق آنان را نسبت به انجام رابطه جنسی تحت تاثیر قرار داده است بلکه خلق جنسی یا اصطلاحاً مود جنسی آنان در ساعات اولیه روز بیدار نبوده امکان برقراری رابطه جنسی را در آنها تحت تاثیر قرار میدهد. گویی بیدار باش جنسی در زن در ساعات صبح ، فرایندی زمانمند تر و طولانی مدت تر از مرد طراحی گشته است.
شاید میپرسید چاره چیست ؟ و این عدم هماهنگی ساعت انجام رابطه جنسی موضوعی میباشد که رابطه فعلی شما خواننده گرامی را تحت تاثیر خود قرار داده است. یکی از توصیه ها جهت نیل به هماهنگی زمانی برای انجام رابطه جنسی ، نیرومند سازی فن “مهارت قدرت انطباقی ” میباشد . چنانچه از میزان توان مندی خود در امر” هنر انطباقی ” اطلاع کافی ندارید توصیه میشود به چهار سوال زیر چهار نمره از صفر تا چهار که به ترتیب بیانگر درجه مصداق آن جمله با رفتار جنسی شما دارد بدهید:
1 – در هنگام انجام رابطه جنسی تا چه اندازه میل به پاسخگویی به نیاز شریک جنسی در خود احساس میکنید؟
2- در هنگام انجام رابطه جنسی تا چه اندازه نیاز جنسی شریک برای شما دارای اولویت میباشد؟
3- در هنگام انجام رابطه جنسی تا چه اندازه قدرت از خود گذشتگی جنسی به بهای خوشنودی شریک جنسی در خود احساس میکنید؟
4- در هنگام انجام رابطه جنسی تا چه اندازه از برآورده سازی نیاز جنسی شریک خود احساس خوشحالی میکنید؟
نمرات بدست آمده از پاسخگویی به این سوالات چنانچه بالا بوده نمایانگر حضور قدرت انطباقی در یک رابطه جنسی و طبیعتاً نمرات پایین حکم بر سختی انتطباقی در یک رابطه میتوانند داشته باشند .بنا بر تحقیقات انجام شده ، هر اندازه در یک رابطه زناشویی افراد از قدرت انطباقی بالاتری بهره مند باشند سلامت جنسی – روانی رابطه تضمین شده تر و بادوام تر پیش بینی میگردد. به عبارت دیگر آنچه از هماهنگی زمانی ( سکس صبح یا سکس شب ) بین زن و مرد در یک رابطه انتظار میرود این است که با شناخت دو طرفه از وضعیت ساعت بیولوژِیکی یا ارحجیت زمانی شریک جنسی بتوانند با میل و ارحجیت زمانی خود انطباق نشان دهند . در این باب در مطالب بعدی شرح بیشتری تقدیم خواهم داشت
شاد و پیروز باشید و شعار همیشگی را در گوش که :” سکس بهتر ، زندگی بهتر”
مریم محبی
سکسولوژیست
Voice mail:818-732-1622
