سکس و افزایش سن
یکی از معضلات خاموش امروزه جامعه انسانی عدم توجه به نیازها و زندگی جنسی افراد در نیمه دوم زندگی آنها و مختص دانستن فرهنگ لذت بری به دوره جوانی است. ریشه این تفکر برگرفته از ذهنیت قرون وسطایی است که در ان سکس صرفا به نیت فرزند آوری انجام می پذیرفته و با خاتمه دوره باروری انجام رابطه جنسی بی معنا ارزیابی میگردیده است. پیرو این ادعا ۱- افراد سالمند میل جنسی ندارند ۲- افراد سالمند اگر هم بخواهند نمیتوانند سکس داشته باشند۳- افراد سالمند در پی انجام سکس شاید صدمه ببینند ۴- افراد سالمند جسماً جاذبه جنسی ندارند.
واقعیت آن است که باورهای کلیشه ای موجود در بافت های عقیدتی جوامع، نگرش افراد سالمند را نسبت به مقوله ارتباط جنسی به شدت تحت تاثیر خود قرار میدهند به نحوی که غالب افراد با ورود به این مرحله از زندگی بنا بر عرف٬ با دنیای جنسی خداحافظی کرده و برقراری رابطه جنسی را امری غیرضروری، ناممکن یا حتی قبیح می انگارند.
علی رغم تمامی ذهنیت هایی که حول محور مقوله سکس در دوره میانسالی و کهنسالی جاریست به نظر میرسد که باید نگرشی تازه و خوش بینانه تری نسبت به رفتار جنسی در این دوره از زندگی بشری اعمال ګردد . امروزه اعتقادات علمی مبتنی بر این واقعیت است که اگر کاهشی در نمودار تناوب انجام رابطه جنسی در دوره میانسالی و یا کهنسالی دیده میشود معمولا به دلیل از دست دادن همسر است و نه کاهش در سائق جنسی.
علی رغم آنچه فیلمهای هالیوودی مصرانه و مغرضانه سعی در ترویج آن دارند میل جنسی تنها درزنان جوان و کم سن تجربه نمیگردد و تنها مختص به ایندسته از گروه سنی نیست و تحقیقات جدید نشان داده اند که زنها در سنین بین چهل و پنجاه سالگی میل جنسی قابل توجهی از خود نشان میدهند و با موضوع سکس خیلی با تجربه تر کنار آمده اند. بر اساس تحقیقی که در ژرنال موًسسه پزشکی امریکا منتشر شده است حدود یک سوم از زنان جوانی که بین 39-18 سال قرار ګرفته اند از کمی تمایل جنسی و یا مشکل ناتوانی در رسیدن به ارگاسم در رنج میباشند. بنظر میرسد علی رغم کاهش تستسترون همراه با افزایش سن ، فرد در سنین چهل سالکی به دلایل روانشناختی شناخت بهتری از بدن خود و روند رفتار جنسی پیدا میکند و از سوئی در ابراز خواسته های جنسی خود و برقراری ارتباط مسلط تر عمل میکند و بنابر این با مشکلات کمتری در حوزه رفتار جنسی مواجه میگردد . از این رو میتوان انتظار داشت که با افزایش سن پختگی بهتری در رفتار جنسی حاصل و نتیجتا لذت بیشتری برای فرد تجربه گردد دقیقاْ مثل شراب که هر چه زمان و سال از آن میگذرد، کهنه تر و کارآمد تر بوده با ارزش تر محک زده میشود رفتار جنسی نیز با گذشت زمان جا افتاده تر میشود.
از سویی واقعیت هایی در رابطه با موضوع بالا رفتن سن و سکس وجود دارد که نباید بر آنها چشم پوشید و اهمیت آنرا نادیده انگاشت. باید پذیرفت که با افزایش سن تغییراتی در فرایند کیفی و کمی رابطه جنسی تجربه میگردد که طبیعی و نرمال میباشد لیکن نه بدان معنا که الزاماْ باید با رابطه جنسی در دوره کهنسالی خداحافظی کرد . بلکه میتوان با آگاهی از روند این تغییرات و بهره گیری از تکنیک های سکس درمانی به حفظ و ادامه رفتار جنسی در این دوره از زندگی کمک کرد. این واقعیات به شرح زیر میباشند :
۱ – برقراری رابطه جنسی در دوره سالمندی به سلامت افراد سالمند صدمه وارد نمی آورد.
۲ – نعوظ درمردان بالای ۶۵ سال زمان مند تر از مردان جوانتر میباشد.
۳ – شدت ارگاسم در مردان بالای ۶۵ سال در مقایسه با مردان جوانتر کمتر میباشد.
۴ – سختی نعوظ در مردان سالمند کمتر از مردان جوانتر میباشد.
۵ – زنان بالای ۶۵ سال بیشتر از زنان جوانتر با خشکی مهبل مواجه میباشند.
۶ – مرطوب شدن مهبل در زنان سالمند زمان مند تر از زنان جوانتر است.
۷ – برقراری رابطه جنسی در زنان سالمند بنا بر کم شدن قابلیت انعطاف پذیری مهبل دردناک تر از دوران پیشین تجربه می گردد.
۸ – سکس تنها یک نیازمقطعی برای یک دوره از زندگی به شما نمیرود.
۹ – انجام رابطه جنسی در افراد بالای ۶۵ سال ریسک حملات قلبی را افزایش نمیدهد.
۱۰- مردان بالای ۶۵ سال میتوانند از عهده انجام رابطه جنسی برآید.
۱۱- معمولاْ بیشتر افرادی که در سنین جوانی دارای زندگی جنسی فعال هستند در سنین سالمندی نیز چنین خواهند بود.
۱۲- شواهدی موجود است که نشان میدهد که برقراری رابطه جنسی در دوره سالمندی به بهبود وضعیت جسمانی آنان کمک میکند.
۱۳ – برقراری رابطه جنسی در دوره سالمندی به بهبود وضعیت روحی روانی افراد کمک میکند.
۱۴ – زنان سالمند نسبت به انجام رابطه جنسی بی رغبت یا بی میل نمی باشند.
۱۵ -اصرار به انجام رابطه جنسی لزوماَ در مردان بالای ۶۵ سال افزایش نم یابد.
۱۶ – داروهای شیمایی بر میل جنسی افراد تاثیر گذار میباشند.
۱۷ -زنان بعد از یائسگی الزاماً نیاز بدنی کمتری به انجام رابطه جنسی پیدا نمیکنند.
۱۸ -اساساْ تغییرات جنسی در افراد بالای ۶۵ سال بیشتر در رابطه با کند شدگی در زمان پاسخگویی میباشد و نه کاهش علاقه مندی به سکس.
۱۹- مردان سالمند کاهش نیاز به انزال و همچنین نگهداری نعوظ را بیش از افراد جوانتر تجربه میکنند.
۲۰ – مردان و زنان سالمند برای تحریک جنسی شدن الزاماً نیازمند وجود شریک جنسی جوانتر از خود نمیباشند.
۲۱ – مهمترین عامل در کم و یا زیاد شدن تعداد انجام رابطه جنسی در سنین سالمندی علاقه مندی و یا عدم علاقه مندی شریک جنسی نسبت به انجام سکس میباشد.
۲۲- استفاده از داروهای مسکن، باربیتوراتها و الکل موجب کاهش برانگیختگی جنسی و اختلال در کنش جنسی در افراد سالمند میگردد.
۲۳ – بی رغبتی به انجام رابطه جنسی در دروه سالمندی میتواند در مشکلات روحی و افسردگی ریشه داشته باشد.
۲۴- با بالاتر رفتن سن در مردان در تعداد دفعات انجام رابطه جنسی آنان کاهش دیده میشود.
۲۵ – با افزایش سن کاهش تعداد دفعات برقراری رابطه جنسی در مردان بیشتر از زنان اتفاق میافتد.
۲۶ – مصرف زیاد دخانیات در کاهش میل جنسی تاثیر گذار است.
۲۷ – از فاکتورهای اساسی که میتواند زندگی جنسی افراد سالمند را فعال نگاه دارد انجام مداوم سکس در کلیه دوره های زندگی میباشد.
۲۸ – ترس از ناتوانی در انجام رابطه جنسی میتواند به واقع موجب ناتوانی در انجام کنش جنسی در افراد سالمند گردد.
۲۹ – خاتمه یافتن زندگی جنسی در افراد سالمند بیش از موقعیت بیولوژیکی و جسمانی، به وضعیت سلامتی روحی- اجتماعی آنان بستگی پیدا میکند.
۳۰ – افراط در انجام خود ارضایی هیچگونه رابطه ای با ابتلا به کندی ذهن و بیماری زوال عقل دارا نمیباشد.
۳۱ – از دست رفتن خوشنودی جنسی بخش غیر قابل برگشت در زندگی جنسی زنان یائسه به شمار نمیرود.
۳۲ – نرخ ناتوانی جنسی که به دلیل مسایل روحی- روانی در مردان بالای شصت سال بوجود آمده باشد بالا تر از مردان جوان تر میباشد.
۳۳ – ناتوانی جنسی در مردان سالمند میتواند به طرق مختلف و به شکل موثر درمان گردد.
۳۴ – در صورت نبودن مشکلات عظیم و حاد جسمانی، زنان و مردان میتوانند تا سالهای ۸۰ و ۹۰ سالگی همچنان فعال و علاقه مند به سکس باقی بمانند.
نهایتا اینکه خود ارضایی میتواند نتایجی مثبت در کنش جنسی افراد سالمند اعمال نماید.
مریم محبی
سکسولوژیست
mohebbi_sexology اینستاګرام:
Voice mail: 818-732-1622
