سکس بیشتر مرگ دیرتر

 

سکس بیشتر عمر بیشتر

چنانچه میدانیم در سالهای اخیر مقوله رابطه جنسی به عنوان یکی از تابوهای جوامع بشری بار منفی و مذموم خود را کم کم  از دست داده وامروزه نگاهی مثبت وپذیرفتنی به این رفتار غریزی انتظار میرود . آنچه اهمیت و جایگاه ویژه رابطه جنسی را خاطر نشان میسازد تحقیقات گسترده پژوهشگرانی است که هر روز یافته ای نوین را در تایید نقش سکس در سلامتی به جامعه بشری عرضه میدارند .

سالهاست که متخصصین امور بهداشتی در تلاشند که با شناسایی مجموعه فاکتورهای دخیل بر کیفیت و کمیت زندگی انسانها ، توصیه های لازم را در راه بهره وری بیشتر ازتندرستی ارائه گر باشند. یکی از زمینه های مورد علاقه محققین بررسی رابطه میزان دفعات ارتباط جنسی و نرخ مرگ و میر بوده است . در این راستا تیم مطالعاتی مرکب از پژوهش گران دانشگاه بریستول و دانشگاه کویینز کار مشترکی را به مدت 10 سال بر روی 1000 مرد بین 59-49 سال انجام داده اند . زندگی جنسی و میزان دفعات ارتباط جنسی این افراد به طور منظم ثبت و ضبط گردیده  هر یک در سه گروه یا طبقه جایگزین شدند . گروه اول کسانی بودند که هفته ای دو بار یا بیشتر مبادرت به برقراری رابطه جنسی مینمودند ، گروه دوم افرادی که کمتر از هفته ای دو بار تمایل به برقراری رابطه جنسی داشتند و نهایتاً گروه سوم که ماهی یکبار یا کمتر شرایط برقراری رابطه جنسی را تجربه میکردند. در طول ده سال میزان فعالیت جنسی این افراد مرتباً تحت نظر میبود و چنانچه در این اثنا مرگ و میری برای آزمودنی ها اتفاق افتاده بود با  توجه به میزان دفعات برقراری رابطه جنسی و تجربه ارگاسم در آنها ، سعی در تشخیص رابطه گردید . چنانچه محققین انتظار میداشتند نرخ مرگ و میر در افرادی که در سابقه خود ارگاسم های بیشتر یا دفعات سکس بیشتری میداشتند بسیار کمتراز افراد گروه دوم و به ترتیب گروه دوم نرخ مرگ و میری کمتر از گروه سوم را نشان میدادند .

از طرفی تحقیقات دانشگاه دوک نیز اشاره بر این دارند که زنانی که در طول زندگی خود از سکس بیشتر و ارگاسم متعدد تری برخوردار بوده اند فرایند سالخوردگی را آهسته تر سپری کرده و مرگ و میر ناشی از مشکلات و بیماری های قلبی کمتردر آنها گزارش شده است. در پژوهشی که با همین نیت در کشور سوئد انجام شده نشان داده شده است که در بین افراد فعال از نظر جنسی میزانمرگ زودرس  یا فوت در سنین میانسالی و نه کهنسالی کمتر دیده شده است.

دکتر دین ارنیش از جمله محققینی است که به بررسی نقش روابط صمیمانه در سلامت انسانها همت گماشته و در این راستا تفکرات و یافته های خویش را در کتابی تحت عنوان ” عشق و بقا ” در اختیار خوانندگان قرار داده است . این پژوهش گر در کتاب خود از عشق و صمیمت به عنوان قدرت شفا دهنده در انسان یاد میکند و به شکلی علمی برای مدعای خود شواهد کلینیکی را مورد بررسی قرار میدهد . در یکی از این تحقیقات نشان داده شد که از میان 119  مرد و 40 زنی که تحت آنژیوگرافی قرار گرفته بودند ، آندسته از این افراد که درزندگی شخصی بیشتر مورد عشق و علاقه واقع شده بودند و  دوست میداشته شده اند و یا کسی را دوست میداشتند و روابط جنسی مستمر تری میداشتند کمتر انسداد در شریانهایشان وجود داشته است. از طرفی پاره ای از تحقیقات انجام شده موً کد آنند که مردانی که در سنین 50-20 سالگی خود انزال های مکرر را تجربه گر بوده اند احتمال ابتلا به سرطان پروستات را کمتر نشانگرند. ( برخلاف تصور عامه که متصورند پروستات مشکل دار یعنی شیطنت های جنسیِ مکرر دوران جوانی ! ).

با توجه به نتایچ فوق بار دیگر نقش مهم و اساسی برقراری رابطه جنسی در تندرستی پر رنگ تر به نظر میرسد و اگر تا به امروز کلمه سکس یاد آور مشکلاتی چون  ایدز ، بیماری های مقاربتی و یا صرفاً تجربه لذت بخش از یک رفتار  شرم آلود و گناه آمیز بوده از این پس به عنوان رفتاری بس ارزشمند و موثر در تندرستی تن و روان مورد تمجید قرار گیرد. اگر چه گاه شرایط خاص بدنی ، بیماری های جسمانی ،  دلواپسی های روانی ، خاطرات ناخوشایند دوران کودکی ، متد های غیر علمی تعلیم و تربیت خانوادگی و یا اطلاعات ناقص جنسی امکان بهروری کامل از این سرمایه غریزی را محدود میسازد ، لیکن بر ماست که نسبت به فاکتورهای تاثیر گذلر آگاه بوده در راه بهینه سازی رفتار جنسی  خود گام برداریم .

امید که بتوانم در راه ارتقاء سلامت جنسی  شما  مشکل گشا باشم . شاد و پیروز باشید و شعار همیشگی را به خاطر داشته باشید که  “ سکس بهتر ، زندگی بهتر